Jaskra jest chorobą oczu, w której dochodzi do uszkodzenia nerwu wzrokowego oraz komórek zwojowych siatkówki. Efektem tego jest postępujące pogorszenie widzenia. Zmiany nerwu wzrokowego spowodowane są nadmiernym wzrostem ciśnienia wewnątrz gałki ocznej, który jest wynikiem zaburzenia równowagi pomiędzy wytwarzaniem a odpływem cieczy wodnistej z oka do krwiobiegu. Na skutek uszkodzenia pęczków włókien nerwowych dochodzi do utraty części postrzeganego obrazu, a dalsze obumieranie włókien nerwowych siatkówki prowadzi do powiększania się ubytków w polu widzenia. Zmiany te mają charakter nieodwracalny, gdyż zniszczone elementy nerwowe oka nie ulegają naprawie.

Rozpoznanie jaskry opiera się na obecności w badaniu okulistycznym typowych ubytków w polu widzenia oraz zmian w wyglądzie tarczy nerwu wzrokowego. Współczesna medycyna dysponuje szeregiem badań pomocnych w postawieniu właściwej diagnozy i umożliwia wybór odpowiedniego leczenia. Optyczna koherentna tomografia (OCT), wraz z badaniem ciśnienia wewnątrzgałkowego i pola widzenia – uważana jest za „złoty standard” diagnostyczny w przypadku podejrzenia jaskry. OCT jest jedną z najnowocześniejszych metod okulistycznych, w której analiza współczynnika odbicia światła od poszczególnych warstw siatkówki umożliwia wykrycie szeregu schorzeń w bardzo wczesnym etapie ich rozwoju oraz monitorowanie ich leczenia.

Obecnie OCT jest badaniem z wyboru w ocenie nerwu wzrokowego i wkrótce całkowicie zastąpi urządzenia HRT i GDx, które już nie są produkowane od kilku lat.